… e os nenos de Bogo e Sampaio cando se xuntaban cos de Vilarxubín,
falabamos dos ananos que, cando xa caseque nos era imposible abrir os
ollos, irrompían nos nosos cuartos, inquedos e revoltosos…
Para seguir lendo este relato que nos envía Amparo invitamoste a visitar o seu interesantisimo blog:
http://amparograndio.wordpress.com/