lunes, 31 de mayo de 2010

DESTINO: NOIA

Despois do desprazamento de 120 siareiros pontenoveses na 1ª eliminatoria a Porto do Son, e de rexistrar unha entrada de uns cincocentos espectadores o pasado sábado na Mina, a fase de ascenso a liga galega estase a converter nun dos eventos mais importantes do ano na Pontenova.
O Sporting xa está a preparar o proximo desembarco da marea gualdinegra en Noia, onde espera contar cuns 150 seguidores entregados o equipo, e apoiados tamen polos xogadores do Porto do Son, que a pesares de quedar eliminados na Mina, mostraron un excelente comportamento no terreo de xogo e fora del.
O desplazamento e gratuito para todo aquel que queira acompañar os de Moirón, e terá un prezo de 15€ para quen queira disfrutar da comida en Santiago.
Os interesados en viaxar podense apuntar en: PONTENOVA.ES (pontenova.es@gmail.com) NA PÁXINA DO SPORTING (sportingpontenova@gmail.com) NO BAR MONTES, BAR PUENTE E BAR LENNON.
Contamos con vos, estamos a 180 minutos de alcanzar a liga galega. Pechemolos ollos, e soñemos. Soñemos mais forte.
http://www.pontenova.es/2010/05/destino-noia.html

Unos 400 gallegos y asturianos, de senderismo en A Pontenova

Unas 400 personas, pertenecientes a diez asociaciones de senderismo y también a título individual, participaron ayer en la tercera Concentración de Asociacións de Senderismo e Tempo Libre de A Pontenova, organizad por el Concello, la Asociación de Comerciantes, Industriales y Autónomos (Acia) y la sociedad deportiva Albións. El alcalde de la localidad, Darío Campos, indicó que la cita congregó a más aficionados que el año pasado lo que constata su consolidación, algo en lo que influye la belleza y la calidad de las rutas, en espacios naturales que se incluyen dentro de la Reserva da Biosfera Río Eo, Os Oscos e Terras de Burón. Los participantes, llegados desde Navia, Foz, Burela, A Coruña, As Pontes, Lugo, Vegadeo, Ribadeo o Meira, además de los pontenoveses, pudieron elegir entre dos rutas. La primera propuesta era un circuito circular con salida en la Praza dos Fornos y visitas a la galería de Mina Consuelo, el museo de arte sacro de Conforto, el túnel de Boulloso y su horno de fundición y fin en el último kilómetro de la Ruta do Ferrocarril. La segunda era la Ruta das Reigadas, que transcurre por la zona norte del municipio. «Tivo máis éxito a das Reigadas aínda que a diferenza non foi moi grande», explicó Campos. comida y sorteo. El programa también incluyó una comida servida por la organización a base de bollos preñados y de torrezmos y bebidas. Además, los participantes entraron en el sorteo de varias prendas deportivas aptas para la práctica del senderismo y de un fin de semana en cada uno de los cinco establecimientos hosteleros que colaboran con esta iniciativa: A Estación, Navia, Río Eo, San Briz o Casa Fidalgo. También participan en la cita A Tenda do Manolo, en A Ermida de Vilaboa, y Dekor-Eo. 

Más de 40 años sin eliminar consistorios


El camino a largo plazo, según expertos, sería reducir 35 municipios

S.O. - VIGO El mapa de los actuales 315 concellos en Galicia no ha registrado cambios significativos en los últimos treinta años. Las correcciones han sido mínimas y, si se analiza desde el punto de vista de la reducción, hay que remontarse a 1967, cuando Acevedo do Río se integró en Celanova.

En la historia de las entidades locales gallegas se recuerdan dos fusiones: Ramirás, en 1926 y A Pontenova, en 1963. Sí hubo alguna que otra absorción. Bajo esta fórmula, Vilagarcía incorporó Carril y Vilaxoán; Pontevedra asumió Xeve y Ponte Sampaio y Vigo, Bouzas y Lavadores. Sí hubo también incorporaciones, debido a la escisión de entidades locales. Fue el caso de Cariño, Burela y A Illa de Arousa. Pero, con estas modificaciones, el mapa apenas cambió. Tal y como reflejan las estadísticas del Ministerio de Política Territorial, en 1842 Galicia tenía 326 municipios y en 1900, 323. Hoy son 315. En toda España, disminuyó el número de ayuntamientos en más de 3.100 en el último siglo. 


LECER NA PONTENOVA

Los chicos del EO

LILO do Vilar das Pedras deixou este comentario nesta entrada que ben merece estar na paxina principal. Moitas gracias.
Como non vamos lembrar OS CHICOS DO EO. Eu tería sete anos, cando nas romarias do Carme de Coba, da Virxe de Conforto, de San Pedro Fiz e outras festas parroquiais, istos músicos, con moita afición ó arte e ritmo natural, executaban pentagramas de pasodobles, merengues e chá, chá, chás, convirtindo a festa nunha troula que facía esquecer os pesares cotidiáns.
Xa se ve a alegancia na pose da foto.Agachado, Maximino de Xinzo de Vilauruz, voliceiro, sempre cun sorriso nos beizos que o mesmo entoaba María Manoela que o pasodoble Te Quiero.Enfronte, a dereita o máis xigante percusionista das Terras de Miranda, Guillermo de Bras do Santo Estebo, no asento e remangado, espallaba golpes ao bombo, caixa e platillos que, o mesmo, parecía a liorta do Vietnan.No centro,Ramoncín do Dereito do Acebro, fino como un allo, sempre pegado aquil acordeón roxo como unha cereixa,verquendo laios melódicos ao mar da noite. A esquerda, penso que é Demetrio do Portugués do Acebro, o rei do vento,coa forza do seu peito iba encadeando acordes soaves saidos do encabritado sasofón.No eido do son estaba Enrique de Tianxala de Santo Estebo, home polifacético, pois o mesmo lle daba ao oficio de barbeiro que ao propio mundo da música, sin esquecer que os domingos de feira na Pontenova, exercía de porteiro no salón de Gasolín.A su ferramenta do son, eran catro altavoces como embudes, catro cables, dous ou tres micrófonos e para de contar;guindaba os altavoces nos árbores ou paos da luz que houbera no campo da festa, amplificaba o son, non sei de que maneira e veña leña.
Non poido deixar sin reseñar que, o amigo Enrique, tiña unha moto guzi das grandes, da que penduraban duas carteiras de coiro sobre a roda traseira, era un Xorxe Lorenzo daquela, que baixaba e subía pola recen feita estrada da Pontenova a Santo Estebo, grandandoa ao traveso que o mesmo parecia o diaño dacabalo dun foguete, nós, os nenos do Vilar das Pedras, fuxiamos da estrada como lóstregos, pero o piloto amabel, ainda lle quedaba tempo para soltar unha man do manillar e decirnos adeus.
Tampouco esquezamos o transportista dos músicos, Manolo do Chino e supoño algunhas veces, o sogro diste, Manuel Veiga, instrumentos na baca e artistas dentro daquil coche con fuciño, carrozado en latón e madeira e pintado de cor marrón escuro cun letreiro de quita e pon que publicitaba "Los Chicos del Eo".
A historia do Concello da Pontenova, fixerona istas persoas e outras de distintos niveis culturais e económicos, deixando as pegadas para os futuros tempos, feitos que endexamáis debemos esquecer e si temos a oportunidade a obliga é recuperar en vida dos protagonistas.
Os Chicos do Eo, tiñan inquietude e, o mesmo tempo, eran botados para diante, xa non pensando na rendabilidade económica que lles aportaba a música, máis ben, vendo a suas gañas de sementar ledicia polos campos das festas.
Propoño que os compoñentes do Conxunto Musical. pois hai a sorte que a maioría diles vive, os xuntemos e se lles faga un recoñecemento como artistas do pobo da Pontenova ,xunto cos caolaboradores, co gallo de que poidan darse unhas apertas e para a nosa sorte, a bo seguro, poder ouvir algunhas das suas vivenzas ao longo da sua traxectoria como músicos.
Para elo, simplemente, cando haxa unha xuntanza cultural na Pontenova, poder citalos e reunilos na mesma, para iso, non teño inconvinte en ofrecerme para xestionar os contactos con cada ún diles. 
Copyright © 2008 PONTENOVA.ES: Términos y condiciones de uso.