Fotos Antiguas (de Santiago Coladas)

Aquí otra seria de fotos antiguas preciosas de Santiago. Muchas gracias Santiago.  El nos dice sobre esta foto "É unha foto sacada o 30 de Abril de 1958 e trátase dunha procesión a Villameá desde A Pontenova ó seu paso pola Serra de Regueiro."

Nace la sección de Generaciones.

Hemos creado una nueva sección para agrupar todo lo relacionado a las generaciones, si quereis juntaros, tan solo teneis que enviarnos un correo y luego ir escribiendo en la seccion de comentarios. Podeis acceder a esta seccion desde el menu en la seccion "otros" o bien desde la columna lateral derecha al fondo de todo.

Cuando llegueis al final de la pagina hacer clic el la flechita para ver mas entradas. He puesto una entrada para cada generacion, pero no hace falta ajustarse a ellas, pues vamos a ir abriendo entradas nuevas,

Veo Veo

Esta foto nos viene de un amigo de pontenova.es. ¿Que pueblo estamos viendo?

Vicente Ansola en TVE2 con las fotos sobre A Pontenova.

MACROFESTIVAL viernes 15de abril 2011 Pazo de Feiras e Congresos de Lugo.

El próximo día 15 de Abril a las 21:00 celebraremos nuestro FESTIVAL ANUAL DE ORQUESTAS en el PAZO DE FEIRAS Y CONGRESOS DE LUGO.

Como siempre la entrada será GRATUITA para todo el mundo y contaremos con la actuación de 5 magníficas orquestas, servicio de Bar y Restaurante y un amplio aparcamiento.


ESTÁIS TODOS INVITADOS!!!

IV XORNADAS DO PEREGRINO

''Preparei a soldados para ir ó deserto e fun militar 20 anos''

Aínda que naceu en Texas en 1967, Bernardeta Taylor pasou a súa infancia na Pontenova, de ondé é a súa nai. O amor á terra dos seus devanceiros, á que volta cada dous veráns, fai que se declare «galega de alma». A cotío le El Progreso e escribe no blog veciñal pontenovés.

DISQUE UN É de onde pace, non de onde nace. O caso é que Bernardeta Taylor viu a luz ó mundo en Texas, nos Estados Unidos de América, en 1967, porque o seu pai, que era militar, era natural daquel país. Porén, onde se criou e onde pasou a súa nenez foi na aldea pontenovesa de Xudán, a terra da súa nai, da que regresou novamente á primeira potencia mundial, esa vez si, para quedar. Tal foi a pegada que nela deixou a vida na Pontenova que se declara «galega de alma, aínda que non sexa de nacemento». Regresa a este municipio mariñán, onde conserva familiares e amigos, cada dous veráns e mesmo fala e escribe en galego para un blog veciñal da zona e asegura ler «El Progreso a cotío por internet».

O seu pai, nado en Oklahoma, coñeceu a súa nai nunha viaxe que fixo dende Francia, onde estaba destinado, a Barcelona, onde ela era camareira nun bar. Bernardeta, que mudou de residencia moitas veces na súa nenez e adolescencia pola adicación do seu proxenitor, chegou a familiarizarse coa actividade do Exército, polo que non lle foi «difícil entrar nese mundo», no que traballou ó longo de 20 anos.

«Estiven facendo páxinas web e os últimos anos preparei a xente para que foran ó deserto, aínda que penso que xa podemos traer ós militares que están aínda alí de volta coa súa familia en Estados Unidos porque de seguro hai moitos que levan xa moito fóra; ademais, ó preparar os militares para marchar puiden comprobar o difícil que é para eles e para as súas familias o distanciamento», sinala Bernardeta, que se amosa a favor de «ter algo de presencia militar noutros países por se acaso hai algún problema ou por se temos que axudar dalgunha maneira».