jueves, 22 de diciembre de 2011
lecer na pontenova .SENTIDO DA ETICA resposta o anónimo sobre "desaparecido....."
Bo día, por alusions persoais xa que fun eu quen por encargo da Voz de Galicia fixen a foto, véxome na obriga de dar cumprida resposta a este "elegante e a cara descuberta (non se precisa fotocopia do DNI compulsada) anónimo".
En primeiro lugar mencionarle a este valente que se escuda no anonimato que a fotografía (repito encargada profesionalmente por a Voz de galicia medio que me paga por facer o meu traballo que é do que vivo) dende o momento que me solicitaron ir a facelo confirmóuseme que era con todos os beneplácitos do seu propio fillo con o cal falara o redactor que ma solicitou, beneplácito que eu persoalmente puiden constatar cando cheguei a sua casa e tras pedir persmiso para entrar o seu neto que me abriu a porta e logo o seu fillo, interesarme por a situación e estado de saude do señor para de seguido con todos os meus respetos e educación que aprendín na escola (non me enseñaron a ir de cobarde por o mundo) informarlle do meu cometido, consultar si habia sido informado previamente da miña visita e cometido e por demais por a miña parte reiterarlle o que previamente o redactor lle había solicitado pois úneme unha certa amistade de fai mutos anos coa familia por causas do meu antigo traballo entre outras, tras esta pequena conversa e despois de que persoalmente de novo tamén solicitar permiso para facer o meu traballo tras ser éste concedido púxenme a facelo con o máximo cariño que se pode ter hacia unha persoa enferma e con o máximo celo profesional para que a foto que saira publicada plasmara unicamente o seu bó estado físico e disipar calquer "comentario de prensa rosa feito por calquer anónimo cobarde" e que a xente vira que nin quedara conxelado, nin tiña señais aparentes do que por seguro debeu sufrir, ademais, o seu fillo pode confirmar as miñas palabras, nada mais rematar e mentras recollía o meu material puxen a sua disposición gratuitamente (eu iba comisionado por a Voz de Galicia) todas as fotografías feitas do seu pai para recoller cando quixera e si o consideraba de interese persoal.
Dito tode esto, creo deixar claro que o periodismo amarillo (oira falra de rosa, deportivo, politico, sucesos, do corazón pero amarillo nunca) non sempre é mal feito senón que é comenenciudamente mal interpretado e que os fotógrafo (entre os cales teño a honra de atoparme dentro das miñas limitacions) non somos nin pirañas, nin terroristas nin francotiradores da fotografía ademais alguns inda non chegamos o nivel de fotógrafos como pos en dúbida (espero des a cara e me impartas lecions da tua capacidade de retratista que non ética).
De todos modos, si debo recoñecer que en algo estou de acordo contigo e non mais que no que dis que a ética non debería permitir certas publicacions pero entón quedarían muy pouco periódicos, mui poucas cadeas de televisión e muy poco motivo para manter o morbo e marujeo que desgraciadamente impera neste pais.
En primeiro lugar mencionarle a este valente que se escuda no anonimato que a fotografía (repito encargada profesionalmente por a Voz de galicia medio que me paga por facer o meu traballo que é do que vivo) dende o momento que me solicitaron ir a facelo confirmóuseme que era con todos os beneplácitos do seu propio fillo con o cal falara o redactor que ma solicitou, beneplácito que eu persoalmente puiden constatar cando cheguei a sua casa e tras pedir persmiso para entrar o seu neto que me abriu a porta e logo o seu fillo, interesarme por a situación e estado de saude do señor para de seguido con todos os meus respetos e educación que aprendín na escola (non me enseñaron a ir de cobarde por o mundo) informarlle do meu cometido, consultar si habia sido informado previamente da miña visita e cometido e por demais por a miña parte reiterarlle o que previamente o redactor lle había solicitado pois úneme unha certa amistade de fai mutos anos coa familia por causas do meu antigo traballo entre outras, tras esta pequena conversa e despois de que persoalmente de novo tamén solicitar permiso para facer o meu traballo tras ser éste concedido púxenme a facelo con o máximo cariño que se pode ter hacia unha persoa enferma e con o máximo celo profesional para que a foto que saira publicada plasmara unicamente o seu bó estado físico e disipar calquer "comentario de prensa rosa feito por calquer anónimo cobarde" e que a xente vira que nin quedara conxelado, nin tiña señais aparentes do que por seguro debeu sufrir, ademais, o seu fillo pode confirmar as miñas palabras, nada mais rematar e mentras recollía o meu material puxen a sua disposición gratuitamente (eu iba comisionado por a Voz de Galicia) todas as fotografías feitas do seu pai para recoller cando quixera e si o consideraba de interese persoal.
Dito tode esto, creo deixar claro que o periodismo amarillo (oira falra de rosa, deportivo, politico, sucesos, do corazón pero amarillo nunca) non sempre é mal feito senón que é comenenciudamente mal interpretado e que os fotógrafo (entre os cales teño a honra de atoparme dentro das miñas limitacions) non somos nin pirañas, nin terroristas nin francotiradores da fotografía ademais alguns inda non chegamos o nivel de fotógrafos como pos en dúbida (espero des a cara e me impartas lecions da tua capacidade de retratista que non ética).
De todos modos, si debo recoñecer que en algo estou de acordo contigo e non mais que no que dis que a ética non debería permitir certas publicacions pero entón quedarían muy pouco periódicos, mui poucas cadeas de televisión e muy poco motivo para manter o morbo e marujeo que desgraciadamente impera neste pais.
Fdo/ Carlos Florentino Gavino Santiso (fotocela)
Los despachos de lotería de A Mariña vendieron 5,8 millones
Las administraciones de lotería de A Mariña han vendido unos 300.000 euros más que el año pasado para el sorteo de hoy. El crecimiento responde, sobre todo, a la apertura de una nueva oficina, en Lourenzá, que se estrena con un volumen de negocio cercano a esa cifra. A la cabeza sigue estando la administración de Ribadeo, con 1.380.000 millones, apenas veinte mil euros menos que en 2010.
Hay despachos que han registrado un ligero incremento de las operaciones. En la administración número 1 de Viveiro han pasado de 955.460 a algo más de 986.000 euros; en la oficina de Burela también ha crecido la facturación, de 370.00 a 380.000 euros. En O Vicedo, donde expende la administración de Cedeira, subieron de 60.000 a 80.000 euros.
En la administración de Covas (la número 2 de Viveiro) se mantienen en torno a los 900.000 euros; en Mondoñedo se estabilizan alrededor de los 350.000 euros y en A Pontenova rondan los 500.000, como ya ocurrió en los últimos años. En el despacho de Foz han registrado un leve descenso, situándose en los 600.000 euros; igual que han confirmado en O Valadouro, que ha perdido unos seis mil, quedando en 306.000.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)