Voltamos novamente ca sección de “Entrevistas
con morriña” e para esta segunda entrega tivemos o placer de entrevistar ó
xornalista Perfecto Conde Muruais (A Pontenova, 1943) a quen desde estas líneas
lle queremos agradecer a súa colaboración.
Pontenova.es: ¿En
que pobo do Concello naciche e cal é o nome polo que se conoce a túa casa?
–Eu nacín na aldea de Xinzo, parroquia de Vilameá. Unha
aldea que daquela tiña arredor de 40 habitantes, agrupados en dez familias, e
que na actualidade só viven alí permanentemente unha ducia escasa de persoas. A
nosa casa chámase a Casa do Noble. Non sei de onde lle virá ese nome tan
rimbombante.
Pontenova.es: ¿A
que edad marchache da Pontenova e cales foron os motivos principais?
–Logo de estudiar o que daquela se chamaba Bacharelato
Elemental e a súa correspondente Reválida, na academia do meu parente Enrique
Muruais, sen dúbida un dos tres grandes profesores que tiven en toda a miña
vida académica –os outros foron Xesús Alonso Montero no Instituto Masculino de
Lugo e Xosé Manteiga Pedrares na Universidade de Santiago–, marchei a Lugo para
facer o Bacharelato Superior, a Reválida Superior e o Preuniversitario. Despois
funme a Santiago para estudiar a carreira que daquela se chamaba de Filosofía e
Letras. E, máis tarde, a Madrid para estudiar Xornalismo na Escuela de
Periodismo de la Iglesia, que hoxe xa non existe.
Dende aquela, vivin en Francia, en Santiago de Compostela e
en Madrid, ata que me xubilei no ano 2008 e me quedei a vivir en Santiago.
Durante case 40 anos exercín o xornalismo en medios de comunicación tan
diferentes como a Gran Enciclopedia Galega, Televisión Española, Televisión
Francesa, BBC, a radio estatal portuguesa, as revistas Triunfo, Cambio 16,
Actualidad Económica, Interviú e Tiempo; os diarios El País, Avui, El Periódico
de Catalunya, etc. Como enviado especial viaxei por toda Europa, América e
parte de África e exercín cargos de dirección ou de redactor xefe nalgunha das
publicacións para as que traballei. Tocoume un mundo laboral, social e cultural
moi diferente ao que se está a vivir nestes momentos.
Tamén me publicaron un libro sobre o narcotráfico (“La
conexión gallega. Del tabaco a la cocaína”, Ediciones B, Barcelona 1991) e
outro de narrativa en galego (“Memoria infinda”, Ediciones Pentalfa, Santiago
1991).
Pontenova.es: ¿Cal
foi a cidade ou cidades donde viviche maiormente ó largo da túa vida?
–En Santiago, onde volvo a vivir agora
dende 1995, pasei tres etapas da miña vida. A primeira durou de 1962 a 1965,
cando era estudiante. Logo funme ao Este de Francia, e regresei a Santiago ano
e medio despois. En 1964 marchei a Madrid, onde estiven ata maio do 1972. E de
Madrid, a Gijón ..........
