domingo, 30 de agosto de 2009

La N-640 es actualmente la vía en peor estado de la provincia.


De todas las carreteras nacionales que atraviesan la provincia, la N-640 es la peor. Por ella hay que transitar hasta Barres para ir a Asturias. Es tan calamitoso su pavimento que un grupo de usuarios llegó a crear una plataforma de protesta en Internet.

El trayecto desde Lugo hasta después de Rozas se encuentra en bastante buen estado; sin embargo, más adelante el firme comienza a presentar grandes deficiencias hasta llegar a la travesía de Meira, desde el cruce de Paraxes, que era una auténtica corredoira. Era, porque esta semana comenzó a ser reparado.

Existe un tramo antes de llegar a A Pontenova que fue asfaltado recientemente. Está bien, pero todavía no fue pintado en su totalidad. Cuando parece que los baches, por fin, han desaparecido, resulta que es una falsa ilusión porque el trayecto que va desde A Pontenova a Barres (Asturias) se encuentra en estado de abandono y con muchas deficiencias.
LA VOZ DE GALICIA


Sigue leyendo...



El largo y cansado viaje Lugo-Asturias apenas se puede hacer a 90 por hora

Ir de Lugo a Asturias, a pesar de los tramos en funcionamiento de la A-8, sigue siendo casi un calvario. El recorrido entre la capital lucense y la del Principado es muy arriesgado hacerlo en menos de dos horas y cuarenta y cinco minutos. Sumando un cuarto de hora más se llegaría a Oporto (casi 100 kilómetros más) o se recorrería la mitad del camino a Madrid.

Largo y cansado. Apenas se puede llegar a una velocidad media de 90 kilómetros hora, a pesar de los más de cien kilómetros que es posible recorrer por una autovía que en algunas zonas tiene limitaciones de velocidad máxima de 110. Al final ya no queda claro cuál es la mejor alternativa para viajar a Asturias; primero, empezando por la ruta a seguir por la provincia de Lugo, y luego, si ir por la costa o por Astorga.

El chequeo efectuado al trayecto esta misma semana fue siguiendo el itinerario considerado como el tradicional: Lugo, Meira, A Pontenova y Vegadeo (N-640). Ahora, desde que se abrió el tramo de Barreiros de la A-8, hay quien se animan a ir por Cruz da Cancela y salir a la N-634 en Lourenzá. Se evita el descenso de Marco de Álvare y atravesar Vegadeo. No está claro que compense en tiempo. Por cierto que si se le pide opinión a Google, el buscador ofrece tres alternativas: por la A-6 y la AP-66 de peaje (327 kilómetros, 3, 26 horas), por la A-8 (245 kilómetros, 3 horas y 12 minutos) y por la N-640 (230 kilómetros, 3 horas y 16 minutos).

El recorrido realizado comenzó en A Milagrosa, en Lugo, y acabó en La Tenderina, uno de los barrios ovetenses ubicado en una de las entradas de la ciudad. Fueron un total de 227 kilómetros. Hay que hacer tres salidas de la A-8, lo que complica todavía más el viaje. Es habitual encontrarse en los accesos a la N-634 camiones transportando madera u otros vehículos pesados que ralentizan y hacen, por veces, peligrosa la circulación. Domingos tarde y lunes por la mañana, mejor abstenerse.

Las peligrosas curvas de Couto de A no figuran como tramo de concentración de accidentes
En el chequeo efectuado a la calamitosa N-640 llama poderosamente la atención que el Ministerio de Fomento, a instancias de la Dirección General de Tráfico (DGT), no hubiese establecido el tramo de las curvas de Couto de A, en el término municipal de Castro de Rei, como de concentración de accidentes. Estas curvas, situadas en el kilómetro 70, son temibles. En las mismas murieron en los últimos años al menos cinco personas y fueron muchas las salidas de vía que se produjeron, especialmente en días en los que la calzada está mojada.

El trazado es temido por los usuarios habituales de la vía que ya conocen lo que ocurre. Sin embargo, ni los accidentes ocurridos, ni tampoco la peligrosidad manifiesta de este punto sirvieron para que fuese tenido en cuenta por los responsables de la vía para señalizarlo adecuadamente. Actualmente la velocidad está limitada a 80 kilómetros por hora, pero pasó mucho tiempo sin que se rebajase, según indicaron algunos automovilistas de Meira.

El único tramo que figura señalizado como de concentración de accidentes está en las proximidades de Saldoira, en el término municipal de A Pontenova. A posteriori la N-634, en los tramos por los que discurre todo el tráfico, tiene otros puntos peligrosos que están señalizados.

No se conocen datos sobre la intensidad del tráfico en el vial; sin embargo fuentes de Fomento aseguraron que existen varios niveles de intensidad en el tráfico: hasta el desvío a Castro Ribeiras de Lea y Abadín y hasta Paraxes. Hasta ambos puntos el vial recoge el tránsito que se dirige también a la comarca de A Mariña. La circulación desciende notoriamente desde Meira a Barres.



Santalla capital del deporte tradicional.



Sin duda tiene mucho éxito lo que por tercer año consecutivo han logrado en el pequeño nucleo de Santalla, en A Pontenova: ser un referente de varias comunidades en deportes populares tradicionales. En Santalla se dieron cita ayer casi 150 deportistas de clubes de Galicia, Portugal, Asturias y Castilla-León. Finalmente no pudieron acudir los vascos -siempre un espectáculo-, por problemas personales de un dirigente de la federación. El día acompañó y la gente fue en gran número, llamada por el éxito de las ediciones anteriores. Y es que la diversión en Santalla está asegurada.
LA VOZ DE GALICIA.
FOTOS DE CARLOS FLORENTINO.

Sigue leyendo...







No faltó el alcalde, Darío Campos, a quien a última hora trataban de convencer para que se sumase al juego de tiro de cuerda, con el que finalizó el encuentro. Allí estuvo también el barreirense Antonio Veiga, delegado de Cultura e Deportes de la Diputación Provincial; varios miembros de la corporación municipal y la ex conselleira Marta Souto. Y mucha gente, tal y como valoraba satisfecho Carlos Bermúdez, presidente del club Xogos e Deportes Populares Tradicionais de Santalla, que organiza el evento.

El espectáculo estaba asegurado si el tiempo acompañaba, y así ocurrió. Son los propios deportistas quienes cogen el micrófono y por megafonía van contando en qué consiste cada deporte tradicional. La fuerza y potencia es fundamental en ello, pero también la técnica y experiencia, como se corroboró ayer con la gente del público que se animó a probar.

La frase estuvo en boca de alguno ayer en Santalla. La wii capta la atención de los niños, pero basta ver el brillo en sus ojos cuando se prestan a practicar uno de los deportes o juegos tradicionales para explicar el tirón que aún tienen. Hasta 68 se mostraron en Santalla. Precisamente Carlos Bermúdez destacaba ayer el éxito que tuvieron las cartulinas con 12 juegos, elaboradas por la Asociación galega do xogo popular e tradicional. Y carreras de caballos. En un prado de unos 10.000 metros cuadrados habilitado en Santalla hubo espacio para más actividades: un taller de fiado ; demostraciones de herrado de caballo; carreras; exhibiciones de deportes tradicionales; de corte y talla de madera con hacha y motosierra; torneos de bolo celta, de chave y billarda y, por si fuera poco, actuaciones musicales con Darbukka, Folkgazais y la escuela de música de A Pontenova.

ENTREVISTA A CARLOS BERMUDEZ

Santalla revive hoxe o xogo e deporte tradicional e faino nunha cita que chega xa á súa terceira edición e con moi boa saúde, demostrada na participación de máis de 20 asociacións e máis de 150 deportistas de Galicia, Portugal, Asturias e Castela-León que lle dan o carácter de internacional e dan vida a preto de 70 modalidades lúdicas que forman parte do pasado pero tamén do presente. O organizador é o club Xogos e Deportes Populares Tradicionais de Santalla que preside Carlos Bermúdez (tamén preside Acia, non a entidade Albións, como por erro se publicou neste xornal, e que si preside Manuel Valcárcel).

-¿Como foi o nacemento da mostra hai 3 anos?

-Hai exactamente cinco anos e foi como un torneo de bolos so local polas festas. Viñeron moitos da Mariña a participar, dous anos. O terceiro nos plantexamos facer unha mostra internacional co apoio de Deputación, Xunta e Concello. Nun principio facíase so a nivel dos vecinos e o Concello nos daba os trofeos.

-Pero pasar dun simple torneo de bolos a toda unha mostra internacional de xogos populares... foi como tirarse á piscina, ¿non?

-O importante é que o primeiro ano houbo apoio económico, o ano pasado tamén se moveu un gran presuposto (este ano ronda os 18.000 euros e quen aporta a maior cantidade é o Concello).

-Hoxe en día hai unha gran competencia, ¡a Wii!

-A Wii e o fútbol... é moi difícil, pero polo menos un día ao ano que se saiba que en Santalla se poda xogar como se facía antes. A xente que vén ten na memoria que en agosto se fai algo así en Santalla. Queremos que con maior ou menor presuposto siga. Outra cousa que nos gustaría facer, e estamos intentando, é a nivel do ensino. En primaria e secundaria (no instituto xa se fixo unha pista de bolos) queremos que teñan actividades durante o curso no patio do centro, cos monitores de ximnasia, que se vaia implicando no tema, facilitándolles material... que non se perda esa tradición. É moi difícil porque os cativos hoxe tiran para xogos máis comerciais, fútbol ou fútbol sala, Wii ou consola. Pero sorprende que un día así vexas como están entretidos, ata tirando por unha corda.

-¿Cal é o xogo ou deporte tradicional que prefire?

-Agora, e polo que máis practiquei na miña infancia, os bolos. Temos un club federado, e hai sete na Mariña e Terra Cha: Orrea e Santa Marta de Riotorto, o de Santalla da Pontenova, Remourelle de Ribadeo, Pacios de A Pastoriza, Pousada de Cospeito e o de Xove.

-Nas festas se recuperan cada vez máis, ¿non?

-Queremos que a nosa non sexa a única. O ano pasado levamos o premio á Mellor Iniciativa Deporte Tradicional Galego.

-¿Canta xente acudiu no 2008 a Santalla?

-Sobre catro mil personas. O ano pasado fastidiounos o tempo. Houbo moita xente aínda así. Este ano a nivel de medios, tamén Internet, tivo unha difusión importante. Tamén quero valorar o traballo do rapaz que se encarga a comida, ten o seu mérito. O ano pasado atendeu a 600.



Copyright © 2008 PONTENOVA.ES: Términos y condiciones de uso.