Entrevista realizada por Santi Coladas
Hoxe traemos a esta sección a Daniel Moiron Cotarelo (Rececende- A Pontenova, 1.987), entrenador do Sporting Pontenova que afronta este ano a octava temporada ó frente do primeiro equipo e que a pesar da súa xuventude xa é moi conocido polos campos de futbol de toda a provincia.
- Pontenova.es: A que anos empezáche
a práctica do futbol e quenes foron os teus entrenadores nos inicios?.
Non
me lembro exactamente a que idade, creo que con 10-12 anos, en categoría
Infantil. Comecei xogando ao Fútbol-Sala, daquela adestrábanos Andrés
Lombardero e Teijeiro. Mais tarde xa en Cadetes-Xuvenis foramos para o Cárnicos
Rios (Escolas de Fútbol de Riotorto) onde nos adestraran Pulgui e logo Ángel
Moirón.
- Pontenova.es: Daquela época
aínda queda algún compañeiro xogando?
Si,
algún queda, pero cada vez son máis os que optan por ir deixando de lado este
deporte. O compromiso que require é elevado, e a sociedade esta cambiando neste
aspecto. Por exemplo, Gene, xogando no Riotorto, Villi no Sporting Pontenova ou
Michu no Sporting Lucense entre outros, aínda están en activo e con moito
fútbol por diante.
- Pontenova.es: Cando decidiche
deixar o futbol en activo e pasar ós banquillos e cales foron os motivos?
Estudiei
INEF, daquela eran outros tempos e unha lesión podía complicar a situación
académica, estaba xa sacando o Título de Adestrador Nivel-1 e ademais a min
sempre me gustou mais adestrar que xogar. Coincidiu con unha reestruturación no
Sporting Pontenova e fichei como adestrador do equipo Xuvenil, da man de
Antonio Lombardero, foi aí onde comecei a miña andaina como adestrador.
- Pontenova.es: Cantos anos levas xa
como primeiro entrenador do Sporting Pontenova?
Esta
é a miña Oitava Temporada como técnico do primeiro equipo, dende a temporada
2009-2010. Xa van unha cantas, todos os anos comezo dicíndome “esta é a última”
pero hai algo que me ata a este club, a estas cores, a esta institución que non
sei describilo.
- Pontenova.es: De todos estos anos
cal foi o teu mellor momento?, e o peor?.
Non
teño ascensos nin descensos, o obxectivo de todos estes anos era manter e
tentar consolidar o equipo en Segunda Autonómica Rexional, e así foi, polo que
o mellor momento, pódese dicir que foi a Cea-Gala Fin de Temporada 2015-2016,
nese intre é cando realmente me din conta de que o traballo ben feito ten os
seus froitos, vendo o que medrou este club, esta institución; o equipo rexional
viña de conseguir a mellor clasificación da “era recente”, cun grupo humano
envidiable, o equipo xuvenil, do cal está saíndo todos os anos rapaces para o
primeiro equipo e os recéns creados equipos benxamíns e alevín, dos cales os
nenos/as que o forman radiaban a felicidade nas súas facianas, xunto co apoio
empresarial e institucional presente, sempre incondicional durante estes anos,
fan que a sensación de benestar, satisfacción e orgullo non puidese ser mellor.
So
trato de alimentarme dos bos momentos, das sensacións positivas. Momentos malos
houbo, claro que si, pero tento esquecelos o antes posible, que me sirvan como
aprendizaxe e non me gusta recordalos.
- Pontenova.es: Cales son os teus
referentes a nivel mundial en estilo de xogo, táctica, métodos, etc,…?
Pep
Guardiola, sen dubida, eu son Guardiolista. O estilo que utiliza, os métodos, a
elegancia, a aposta pola canteira, as rotacións do plantel, a forma de levar os
medios de comunicación cunha educación sempre exquisita e a alta motivación que
consegue manter en xogadores que xa o gañaron todo. Un adestrador que busca o
mínimo protagonismo e que sabe impregnar a súa propia marca persoal por onde
pasa.
- Pontenova.es: De todos os
xogadores que levan pasado polas túas mans hai algún/algúns que destacarías en
especial e porqué?
En xeral, todos os xogadores que
veñen a este club veñen para aportar, ou polo menos esa e a intención inicial
de todos. Tentamos coa elección e composición dos xogadores que sexa una grupo
san. Como dixo Vicente del Bosque “Un
vestiario san vale mais que cen horas de táctica”
A partir diso, cada xogador ten
unhas características diferentes e cada un destaca nunha faceta distinta. En
termos xerais, os xogadores que mellores condicións técnico-tácticas teñen, son
os mais vagos e viceversa.
Adestrei todo tipo de
xogadores, e de todos aprendín algo, xa
sexa para ben ou para mal, pero cada un contribuíu para facer este club mais
grande.
Podemos poñer algún exemplo, de
xogadores que destacaron por riba de outros,
dende o Liderado que caracterizou sempre a Luismi Rivas, o compromiso de
Maketo, Carlitos ou Villi , o olfato goleador de Pasarín ou Matelo, os chistes
de Davicin, a experiencia de Hector, a calidade do Moro, Tontxu ou Jorgín, o
señorío de Andres Bouza, a alegría de Luisín, o vocifero de Rubenón, o orgullo
da canteira con Roi ou Borja ou o nerviosismo de Ivan Fdz e Bruno Bouza, todos
eles, diferentes pero iguais, buscando o mellor para o club.
E si, habería xogadores que non
quixera volver ter baixo a miña batuta nun futuro, pero sempre son necesarios
neste proxecto de aprendizaxe continuo para non volver repetir os mesmo erros en
ocasions futuras.
Gustaríame, nun futuro próximo
volver adestrar a un xogador, que está pasando momentos difíciles, pero que, en
breves volverá estar sobre o rectángulo de xogo defendendo estas cores que
sempre amou, non se trata de outro que do señor Anxo Ginzo.
- Pontenova.es: Como levas o
feito de que gran parte da plantilla sexan amigos teus da infancia, xente ca
que sueles alternar, incluso familiares…iso dificulta a túa labor ou axúdache na
xestión do grupo?.
É
unha situación complicada para min, e sobre todo para eles. Teño que agradecer
publicamente o comportamento deles durante todos este anos, respecto absoluto e
un comportamento exemplar. Sei que non é fácil, cando con 21 anos chegas a un
vestiario e te pos a fronte dun equipo, adestrando xente de 30-35 anos, que
estaban curtidos neste mundillo, que xa pasaran por moitos adestradores, pero
volvo recalcar que dende o primeiro momento o comportamento non puido ser
mellor. É moi importante que cada un saiba onde está e o lugar que ocupa, e
sobre todo saber diferenciar o persoal do laboral. Adestrei e adestro
familiares, e teño que recoñecer que nunha me fixeron sentir incómodo, o
contrario; quizais eles por abuso de confianza pola miña parte son os primeiro
damnificados sempre.
Tamén
é certo que esta condición me ten causado algún que outro problema, xa que eu o
final estou aquí para tomar decisións, que as veces non gustan. Sempre tentei
que os problemas deportivos quedasen nos campos de fútbol e non afectasen as
relacións persoais, pero moitas veces é
difícil separar, e sobre todo hai xente que non o sabe facer.
- Pontenova.es: Esta temporada o
arranque ligueiro non puido ser mellor, cales son os obxectivos cos que parte o
equipo?
O obxectivo desta temporada e o de ser un equipo
competitivo, saír a competir cada partido, e si se pode, estar na zona alta da
clasificación, se ningún tipo de presión, tentando desfrutar en cada partido. É
unha liga moi complicada na que conseguir os tres puntos cada partido ten unha
dificultade moi alta, aumentando aínda máis si xogas como visitante.
- Pontenova.es: Quizá sexa esta
temporada o ano que tes a mellor plantilla desde que estas como mister do
Sporting?
Todos
os anos tentamos facer o mellor plantel para competir en condicións, e lograr
cos mínimos apuros posibles a consecución dos obxectivos marcados. Unhas veces
acertas e outras veces non tanto. É
moi difícil fichar xogadores, xa que é un club que non paga aos xogadores, polo
que o final si fichas xente é por
amizade ou por proxecto.
Nos
inicios deste proxecto a idea era de ter soamente xente da casa, pero
encontrámonos coa problemática de que moita xente válida para a práctica deste
deporte do noso Concello non quere xogar, non queren comprometerse, non queren
pertencer a un club serio (como se pode escoitar polos bares da vila, o típico
comentario que a min me enerva “ese era bon si quixera”), polo que si queriamos
medrar como equipo, tiñamos que reforzarnos con xogadores da zona e arredores,
decisión da que cada vez estamos mais convencidos, tamén é certo que de momento
sempre acertamos cos xogadores idóneos, e sobre todo coas persoas, que no
fútbol aficionado é que mais importa.
Este
ano coincidiron un cúmulo de circunstancias positivas, o fichaxe de Andrés
Bouza tras anos a un gran nivel futbolístico, a volta de Bruno Bouza ou Matelo,
xogadores que se se formaron no club en Categoría Xuvenil, o ascenso de Borja
Lombardero ou Cristian procedentes dos Xuvenís e a fichaxe de Hector, central
experimentando e que non está defraudando. Creo que a seriedade e o trato que
se lle está dando a este club, e en especial a este equipo por parte da
directiva e do corpo técnico, así como as actuais instalacións coas que conta o
equipo, anima a xente a vir xogar aquí.
Levamos
dúas temporadas cun grupo humano excelente, que en cada adestramento ou partido
desfrutan e fan desfrutar, a día de hoxe
contamos cunha plantel de 20 xogadores
moi comprometidos, e creo que deportivamente un grupo moi equilibrado e cunha combinación
entre veteranía e xente xove clave para esta categoría. E un luxo e un pracer
poder adestralos.
- Pontenova.es: Despois de tanto
tempo recorrendo os campos de futbol provinciais seguro que tes un montón de
anécdotas, recordas con especial interés algunha delas?
Si, a verdade e que si, e sobre todo
si vas acompañado por ilustres desta entidade como Fidel Magadán “Magico”, as
anécdotas multiplícanse...
Especialmente non recordo ningunha,
pero cada día en sí é unha anecdota.
- Pontenova.es: Como te ves dentro
de 10 anos?. Gustaríache dar o salto a un equipo de superior categoría ou pasar
a outras facetas dentro do club?
¿Dentro
de 10 anos? Non sei o que vou facer ainda o proximo ano... Teño o Nivel-3 de
Adestrador, e si nun futuro si a situación laboral e persoal o permite,
gustaríame adestrar en categorías superiores, emprender novas experiencias e
continuar neste deporte que me apaixona. Non teño metas marcadas, polo que a
día de hoxe so penso en traballar duro con este equipo, e ser capaces de
brindar unha boa temporada.
Dentro
do club, por sorte ou por desgracia practicamente desempeñei case todas as
facetas; é un club humilde e hai que arribar todos o ombro, xogadores, corpo
técnico, directiva...
- Xa para rematar, algún mensaxe que
queiras dar a afición, directiva, xogadores, etc,…
Si, vou aproveitar esta ocasión para
mandar algún “recadiño”:
A directiva actual e en especial ao seu presidente felicitalos pola súa
traxectoria, colleron o equipo nunha situación delicada e creo que creceu moito
nestes catro anos en todas as facetas, en resumo, medramos como club. A
situación económica é solvente, melloráronse as infraestruturas, aumentouse o
número de clubs e forxouse unha seriedade e forma de traballar envidiable.
Animoos a seguir nesta liña, e aínda que as veces pareza que todo o traballo
(que é moito, máis do que calquera pode imaxinar) non se ve recompensado, eu
creo que non ten prezo ver a mais de 60 rapaces practicado deporte, defendendo
unhas cores e un escudo.
Aos xogadores, ínstoos a que sigan
nesta liña de traballo e compromiso coa entidade. Moitos deles fan un esforzo
grande para poder vestir a gualdinegra, e esperamos poder recompensalos con
trato cercan e familiar. Os xogadores pasados e os xogadores do presente,
dicirvos que aquí tedes a vosa casa.
A afición, que sempre os “solicitamos” cando estamos en apuros, esperemos
poder brindarlles unha temporada de
ledicia. Gustaríame que o apoio fose mais grande, que aumentase o número de
socios e colaboracións, que se volvese “falar de fútbol” os días de partido
pola maña na feira, e que a xente acudise ao Campo como antano. Abandonouse
esta tradición de “subir a Mina”, e é algo no que esta directiva está a
traballar. Probablemente o espectáculo non sexa como o do Real Madrid ou
Barcelona, pero acudir a un partido no cal os teus amigos, veciños ou coñecidos
están defendendo a hexemonía dun Concello como o da Pontenova no deporte do
fútbol, eu creo que non te prezo.
Comparte en facebook e axúdasnos a chegar a máis xente.
