Entrevista realizada por Santi Coladas.
 |
| Guillermo Cancelo (1.968) |
Aquí vos deixamos cunha pequena entrevista a Guillermo, director da Escola Municipal de Teatro de A Pontenova a quen lle queremos agradecer desde pontenova.es a súa absoluta disposición a colaborar co noso blog.
Canto tempo fai que estás dirixindo a
escola de Teatro da Pontenova?
Pois este foi o 4º ano
dirixindo a escola e si non recordo mal comezamos no ano escolar do 2012/13
Cales foron os principais inconvintes que
atopache nos inicios desta andadura?
Sinceramente non podo dicir
que atopei problemas, máis ben todo o contrario. No seu momento presenteille o
proxecto a Dario Campos e el mesmo se preocupou persoalmente de traballar para que esta proposta poidese
saír adiante, que para min é o momento máis critico.
Cando arrincan as
clases, teño moita fe en que o proxecto poida
funcionar, xa que intento
que estas sexan o máis divertidas posibles para que
eses primeiros momentos de dúbidas, indecisións, medos, pasen canto antes e do
xeito máis relaxado posible. A partir de ahi, xa aparece a necesidade de facer teatro, de repetir, de disfrutalo de novo, iso xa garante que o
propio proxecto se consolide.
Para min e un agasallo, que
os alumnos cando comezan poñan toda a súa confianza en min para vivir esta
experiencia, este viaxe que é non so para facer teatro, senón tamén compartir experiencias, colaboracións, responsabilidades,
obligacións e por suposto ser respectuoso cos demais, un traballo de grupo onde todos
aportamos.
Como definirías a evolución dos nosos
veciños (actores) durante estos anos?
Creo que a vista está, logo de 4 anos e 4 propostas teatrais
presentadas o remate do curso. Ata de agora, levamos 3 comedias e un drama, o
primeiro ano quizáis o Blue Island, foi un espectáculo máis sinxelo (normal, era a primeira peza e para moitos o
primeira ocasión de facer algo diante do público, e iso ten o seu peso e a súa
dificultade)
Logo os espectáculos foron
evolucionando é ca montaxe A HORTA DAS CERDEIRAS demos un paso adiante sen dúbida.
De todas as obras representadas (A Horta
das Cerdeiras, Do Píldaro á Cubana, Blue Island, etc,etc...) de cal delas te
sintes máis satisfeito como director de teatro?.
Sinceramente de todas elas,
cada unha chegou nun momento determinado e creo que cando tiña que ser.
Evidentemente unha peza como DO PILDARO A CUBANA, orixinal, creada por nos
mesmos, ten un valor engadido, esa peza e orixinal, nosa e tamén para os veciños
da Pontenova, con iso xa queda todo dito.
Na Pontenova sempre conseguides encher a
tope a Casa da Cultura, cousa pouco habitual en concellos deste tamaño, ¿Como
conseguisteis conectar tan ben e tan rápido co público local?.
A verdade que os alumnos,
veciños da Pontenova e coñecidos, pois xá supoñen un tirón inicial importante
para que amigos e familiares se acheguen a ver as nosas propostas teatrais,
pero queda claro que si os espectáculos non respondesen as espectativas do
público non teriamos ese número de seguidores que sempre temos. Eu sempre que
teño a oportunidade de falar sobre a Escola Municipal de Teatro de A Pontenova,
poño como exemplo ese público incondicional que temos. Coidalo co noso traballo
e o noso reto.
A nivel máis persoal, como foron os teus
inicios no mundo da interpretación?
Pois a miña formación ten
máis que ver co mundo técnico, son realizador de TV e un día decidín dar un
paso e marchar cara a Barcelona para comezar a formarme como actor, foi unha
decisión totalmente instintiva, daquela xa tiña 25 ou 26 anos, comecei a
formarme en estudios primados de actores cataláns, no Colegí del Teatre e teño
que dicir que moi pronto xa comecei a traballar no teatro profesional catalán
ou en series de TV3 “Estació de Enllac”,
“Joc de viure” con Leticia Sabater nun programa infantil que facía para
a TVE, etc. Por certo teño que dicir aquí que no ano 2000 formei parte do
reparto dun espectáculo teatral que pechaba o mítico Teatre LLiure, un dos
singulares teatros públicos europeos, ese espectáculo non era outro que L`HORT
DELS CIRERERS ou en galego A HORTA DAS
CERDEIRAS.
En que escola/universidade/academia te
formache?
Como che dicía antes, en distintos obradoiros con profesionais de
Barcelona, El Colegi del Teatre, Escola El Timbal, e logo xa en Galicia, na USC
“Especialista en Estudios Teatrais” e diversos obradoiros intensivos, con
profesionais nacionais e internacionais, recentemente, en xuño pasado fixen cun
curso de interpretación cinematográfica en Santiago con AISGE do que son socio,
ca directora Uruguaia Maname Rodríguez, con isto quero dicir que a formación
dun actor e constante.
En que proxecto teatral ou de cine, TV, traballache
que che reportasen máis éxito?
Evidentemente Rías Baixa
para min foi un proxecto importante na miña vida, porque tiña un personaxe
protagonista que fai que podas darte a coñecer, pero importantes son todos
aqueles papeis que fas ca mellor das intencións e dando todo o que ti tes, esa
forma de facer as cousas son as que te levan a novos retos.
Que proxectos tes en mente a corto plazo?.
Pois acabo de chegar de
Santiago onde fixen o OFF ”texto sobre as imaxes” do filme “NO DUERMAS MAS” un proxecto de xénero dramático e documental
rodado entre Uruguai, en alta mar e
Galicia. Esperamos que se poida estrear no 2017. En breve se farán os axustes de son en Londres e a composición musical
estase facendo en Milan, todo con moi pouco orzamento, estase levando adiante
ca colaboración desinteresada de actores e técnicos para que isto poida sair
adiante.
Por outra parte espero
coñecer en breve, esta mesma semana, antes de que remate xullo, supoño. Si formarei
parte do reparto dunha produción moi ambiciosa para a TVE que se chama EL FINAL
DEL CAMINO. Un proxecto en torno os reinados cando se estaba a facer a catedral
de Santiago no seculo XII. Sen dúbida o proxecto dramático televisivo máis
ambicioso levado a cabo en Galicia e case que me atrevería a dicir, da propia
TVE. Rodarase en Galicia case integramente, ademais de Toledo, Sevilla e
Marrocos.
Xa para rematar, podíasnos contar algunha
anécdota ou curiosidade que che acontecese dende que dirixes a escola de teatro
municipal ou dentro do mundo profesional.
Podería contar algunha
anécdota, das que todos os que formamos parte da Escola coñecemos, pero si a conto seguramente o
protagonista da mesma non me deixa entrar máis na Pontenova, son cousas que
teñen que quedar entre nos.
Pódoche
asegurar que temos moi bo ambiente e que nos divertimos moito........ pero vouche
contar unha que me aconteceu traballando no teatro en Barcelona, era o ano
1997, estaba actuando nun espectáculo, no centenario de Lorca, na Sala Muntaner, chamabase CAMINO DE NUEVA
YORK, a miña compañeira de reparto era Nora Navas, que por certo fai dous ou
tres anos levou a Goya a mellor actriz por PA NEGRE.
Estabamos
en escena, o escenario era circular, cheo de area e iamos descalzos, nun momento
determinado eu tiña que saír correndo de escena e voltar os 2 minutos, e facelo
rindo polo escenario adiante.
Pois
saíndo de escena rompín o dedo un pé, baixando do escenario, durante eses dous minutos fora de escena
aseguroche que mordín o telón máis próximo todo o que puiden pola dor que pasei
e o saír de novo, rindo claro, nunha situación tan surrealista que aquel día creo que fixen o
meu mellor pase..... Con isto quéroche dicir que unha situación difícil sempre
a podes levar o teu terreo, aproveitar o teu favor. Todo neste mundo pode ser
mellor ou peor dependendo de como se mire.
