…anÓnimo
A participación do anónimo en celebracións e en opinións
dende a clandestinidade, sempre que observe as regras etablecidas, non debe
censurarse, porque poidera ser elemento enriquecedor ao pretendido no acto e na noticia.
O CAN que nada no baixeo do Eo amosanos co seu anonimato que quixo estar no
evento e, ao tempo, deixanos a fermosura da expresión máis natural dun corpo
sumerxido ca cabeza fora da corrente e vixiante, sen salvavidas, nen artiluxios
de flotamento.
Para quenes non o coñecen é anónimo, para o seu dono é
Troski, Sultán ou Zar, pro sempre será o seu can. Agora co penso: por qué a
maioría dos cans se chaman como
persoeiros da Historia ou relacionados coa actualidade?. Seica, según contan,
que o nome da firma comercial Bimba#Lola ten que ver con dúas cadeliñas
propiedade dos fundadores,..o marketing enganase pro non sempre.
Egual estou cometendo un atropelo, un insulto ao refirirme
ao CAN do rio, posto que, pode ser CADELA, non o fago por machismo, sí por
descoñecemento do xénero do nadador/a, de antemán, por se me trabuquei, pídolle
perdón.
O can adxetivado amigo fel do home da casa co acolle, gardán
, sofridor da fame, das tristuras, chufado polo amo, insultado cando as cousas
andan tortas, escorrentado sen saber o por qué, sempre en percura de leito que
ao tempo de tornarlle o frio esté encravado en lugar de vixía para cos raposos
e outros noctámbulos que cheirán arredor do galiñeiro, co continuo jao, jao,
lisquen ao traveso da noite.
Non importa a raza, nen o tamaño, nen si é de palleiro,
mastín, pastor, bo pro xabaril, da
lebre, rosmón ou lambecazolas. Todos son cans, amigos do home, escravos por
chamarse domésticos e que sen iles moitos humáns morrerian antetempo, non sobrevirian a catástrofes, outros non
terian con quén falar e moitos non rematarian o capítulo da sua propia
historia, por dicir algo, sen o can Bo ou a cadela Blondi.
Ó nadador véselle
ledo no medio do marmullo e os seus ollos reflexan a liberdade que sinte na
auga, o control que a natureza lle deu para nadar sen aprendizaxe é o rei do
baixeo é o can do que o amo infla o peito orgulloso.
O anónimo , xa non é anónimo, colleo o rastro o día preciso
e baixou ao rio Eo, a hora de saída botouse as augas e mesturouse cas xentes,
sen barca, nen remos, se non chegou
primeiro ao pozo da ola foi por non avergoñar aos demáis baixadores e non
facerlle un feo ao seu dono.
Dos anónimos tamén se aprende.
José Luis Lodos Ginzo
Si che gustou esta noticia dalle a "compartir" no teu facebook. Axudarasnos a chegar a máis xente. Moitas gracias.
