Colaboración enviada por José Yanes Muiña
Como fixerón muitos outros , eu tamen tiben que sair dá miña aldea ,pero sempre que quería repor enerxia , voltaba para lembrar os meus primeiros cheiros, os meus primeiros sabores, en resumo os meus orixenes , isto me leva a pensar que a aldea ten algo de maxico que non teñen as cidades,inda que tamen teñen ou seu.
A risco de parecer unha utopía ,gustariame reivindicar ese “ espirutu de aldea “ no concello que nacin i me criei , xa que ou outro dia estiben ollando as páxinas que aparecen en internet referente A pontenova , ,asi como as redes sociais i me deu a sensación de que case todo esta centrado no nucleo urbano , que non esta nada mal ,pero como di unha amiga miña ,… dá a sensación de que non saben que facer con elas, ou non
lles preocupa o mais minimo dos que nelas viven , inda que se vexa que todo se acaba a pasos axigantados .
Sen entrar en cores partidistas , penso que non e só ou tema de diñeiro, que tamen ten a sua importancia , se non e mais un tema de xestos co…” espírito de aldea “.. .Penso que e mui importante sentirse apoiado por unha corrente positiva, e non a esa rancia frase de …nas aldeas non quedan mais que vellos , con eses opinantes non quero contar …. Apelo a xente nova ( de 0 a 100 ) que se sinta orgullosa do que ten , ,cousa que nestes momentos parece que non van nesa dirección.como exemplo no caso lúdico ,cando saen a divertirse ,dispérsanse buscando outros lugares que aparentemente lles ofrecen algo mellor, pero os quero retar a que en vez de ir , sexan capaces de traer , a iso eu tamen apúntome ,seguro de que algunha enxeñosa idea ai.
Apelo as institucions para que sexan capaces de convocar plataformas nas que se poidan proxetar novas ideas preservando ou espirito de aldea .
Con todo isto que digo non quero roubarlle protagonismo á pontenova, nin a sua historia minería i ferroviaria, só gustaríame contar con ela, para axuntar forzas i dar vida a todas as aldeas que a rodean, o fin i o cavo A PONTENOVA seria o punto de partida para chegar a todas elas .
