Este insecto himenóptero tamén chegou ao Vilar
das Pedras. O mundo globalizado, verba tan empregada polos políticos que non teñen a que botar man
para xustificar as xestións para as que foron elixidos, trougonos avespas
asiáticas, ébolas, xentes de África olvidadas polo mundo desenrolado, gonipterus
scutellatus (verme que papa a folla dos eucaliptus globulos e logo serán os
outros), etc.
Cal foi a miña sorpresa iste derradeiro fin de
semán cando poiden comprobar nunha pereira de dez metros de altura penduraba
unha colmea de avespas asiáticas de máis de cincuenta centímetros de lonxitude
e de cuarenta de diámetro. Pois ben,
dito avespeiro atópase a quince metros da miña casa e doutro veciño.
Por quenes detectaron a invasión foi dada a voz
de alarma e o sábado día once procederon a fumigación. Son profano na materia
pro non sei si as exterminacións serán as soluccións axeitadas. Sabemos que o
tratamento que se lles da de invasoras non é correcto, elas non invaden so
buscan outras latitudes xeográficas que lles deparan clima axeitado, comida e
zoas apropiadas para sua reproducción, non estamos a falar dun mundo sen
fronteiras para as xentes do planeta, pois os animais tamén teñen dereitos.
Non estou posicionándome en defensor do insecto
e entendo a preocupación dos productores de mel, pero estos tamén saben que os
pesticidas indiscriminados, as chimeneas de certas industrias e outros
elementos incontrolados, mataron moitas abellas e puñeron en perigo a sua
propia existencia, pero seguen ahí sen control.
A especie viva de calquer crase para perdurarse
no tempo busca os medios de defensa, vaille a vida nelo, polo que a avespa
asiática non lle será doado reter o terreo conquistado. Se a avespa ataca a
abella ista xa está en alerta e as obreiras (soldados) enganan as raiñas-pasou
e pasa na historia dos humáns coas raiñas-, botánse enriba dela, danlle as ás e
quentana-boa cousa- ata chegar aos cincuenta grados, a raiña non aguanta ista
temperatura e morre.
Penso ca avespa asiática será ila a que teña
que adaptarse a convivencia do mundo animal aquí entre a sua propia especie,
chegará a non papar as abellas, será beneficiosa para algúns productos do
campo, parece que non lle gosta moito o dulce, máis a cervexa, coca-cola, entón,
chegaremos a convivir con ilas sempre e cando non piquen máis cas outras que xa
están entre nós, por certo, istas son latosas dabondo, saboreano todo.
Non estaría demáis cunha colmea das que quedan
guindados, unha vez que son despexadas, se recollera e fora exposta ou coidada
nun lugar que dispoña o Concello, para o seu estudo en canto a construcción do
mesmo, según información é curiosa a arquitectura, pois a colocación dos paneis
é en posición horizontal.
