(José Corredoira é o home que ten o sombreiro na man)
Hoxe entrevistamos a José Corredoira Conde (Villaeimil, 1.939), un Abogado e Administrador de Fincas que reside desde fai moitísimos anos na cidade da Coruña.
Pontenova.es:
¿En que lugar concreto do noso municipio naciche/viviche e como lle chamaban á
casa de teus pais?
Nacín en A Casanova
de Vilaeimil, na casa do Ferreiro, que era a casa materna, pero por meu pai son
da casa do Campo, de Bogo que a xente recorda polo meu avó Laureano. De
feito miña irmá naceu en Bogo. Meu padriño
era da casa De Vale.
Pontenova.es:
¿A partir de que edad te marchache da vila e para donde?,¿Cales foron os
motivos?.
Marchei arredor
dos catro años, hacia Coruña, con miña nai, Concha, meu pai José María, e miña
irmá Cristina. O motivo supoño, foi que o
meu pai que era militar, o destinaron a Coruña.
Pontenova.es:
A que escola fuche e quenes eran algún dos compañeiros da túa edad?
Na Pontenova non fun
a escola, e o chegar a Coruña fun o colexio Castilla e os doce anos pasei o
instituto masculino.
Pontenova.es:
¿Cales foron os principais lugares donde viviche durante todos estos anos? e
¿Dónde resides na actualidad?.
Vivín sempre na Coruña, menos os anos de estudiante
que pasei na universidad en Santiago. Tamén fixen fai cuarenta anos unha casa
de campo en Sada, a poucos kilómetros da Coruña onde sempre fixen vida, xa que miña
irmá ten frente á nosa tamen unha casa. Dando un gran salto no tempo, decir
que caseime na Coruña, cunha muller
maestra, nacida no concello das Somozas, cerca de Ferrol, ca que tiven dous
fillos, José Enrique e María, os dous universitarios, que me fixeron abuelo, e
na actualidade sigo vivindo na Coruña.
Pontenova.es: ¿A qué te dedicas profesionalmente?.
Actualmente
estou xubilado da miña profesión de abogado. Traballei sempre no meu despacho
como abogado e administrador de fincas dende que acabei a carreira e fixen as
prácticas. Na actualidade, tanto meu fillo, como meu sobriño seguen a
profesión.
Pontenova.es: ¿Cales son os recordos que máis se che veñen
á cabeza da túa xuventude na Pontenova?.
O meu
primeiro recordo dos meus anos na Pontenova son os camiños da man do meu avó
materno José Conde, cando aínda eu non tiña seguridad no andar, recórdoo como unha persoa maior, se ben non son capaz
de poñerlle cara. Era procedente da casa
do Conde de Fontangordo, casa que
penso que xa non existe, e casouse con
miña abuela materna Rosa Méndez nacida en Vilaeimil.
Pouco
despois deste recordo, venme á cabeza outro no que me vexo camiñando hacia A
Pontenova enriba dun burro, e acompañado
de miña nai e outras persoas maiores que non coñezo pero que supoño que unha delas
era miña tía Encarnación. Desa vez recordo estar chorando no regazo de miña nai
porque caera da montura nun lugar que
chamaban “ O Cabrón” . Ibamos ó médico porque tiña un escrófula
no cuello que me pinchou o médico cunha agulla da que me
quedaron recordos ainda a día de hoxe. Por aqueles días ainda non había carretera, e subíase por un desfiladeiro que aun se conserva en Xinzo pegado ó Eo. A volta parábase nun daqueles
negocios que se estilaban entonces de
ultramarinos e taberna, e compraronme un
paquete de galletas, e penso que foi a primeira vez que probei galletas.
Os vraos
pasábaos na casa de miña tía Encarnación en A Casanova, e teño recordos das mallas no veran, en donde
xuntábanse os veciños de diferentes casas e facían a malla, e o final dela, había una comida extraordinaria
para todos eles.
Tamén
recordo a miña tía Encarnación que se
quedou viuda moi nova con tres fillos pequenos, que sacou adiante ela sola pasando
moitas calamidades; cociñaba nunha lareira no chan da estancia da cociña que á
vez era comedor, e facía unhas patatas fritas tipo patatas panaderas con
azafrán, que eran unha delicia. Miña outra tía materna, que llle chamaban “Mamita” vivía en Villaeimil, era una muller
moi cariñosa, e sempre que íbamos alí, á
casa de Vermuxo, sempre tiña algo para nos,ou ben peras, que cociñaba non sei
de que manera, ou outros dulces.
Recordo con
meu primo Pepe ir a pescar ó Eo, e
volvíamos nunhas varas insertadas
un montón de troitas que
naquel momento había en
abundancia.
Pontenova.es: ¿Sigues vindo habitualmente pola Pontenova
en vacacións, Navidad,etc…?, ¿Cando ves en que sueles entretenerte?.
. Conservo
en San Pedro de Bogo unha casa conocida como casa Do Campo, que heredei xunto
miña irmá na entrada do pueblo e que conserva miña filla María, e mais meu
sobriño Fernando, xunto a miña irmá
Cristina. Éme moi grato acudir á
Festa do San Pedro que celebran en Xulio, e organizaa unha rapaza joven
emprendedora do Machuco “Montse da Casa do Fidalgo”, así que si podo vou tódolos
anos, tres ou catro veces ó ano, á casa que era do meu pai, para revisar como
esta a casa, ou dedícome a pasear polo pueblo, ou ir o día da festa. En
concreto se vou e tamén porque a meu neto Martín encántalle ir a San Pedro xa
dende pequeniño, cando íamos visitar o meu primo Paco da Casanova, e meterse cos animais, e ir velas fincas.
Pontenova.es: ¿Continúas tendo vínculos dalgún tipo na
vila (familiares, amistades,etc,…)?.
Continúo
tendo contacto cos fillos dos meus primos Paco e Josefa de A Casanova, e vexo a
veciños de toda a vida en misas de cando en vez.
Pontenova.es: ¿Estás enterado da actualidade do concello
a nivel social, político,deportivo,…? e ¿Conocías a nosa páxina web?.
Non uso a
informática habitualmente, pero miña filla María, sí o fai, e vaime contando o
que pasa,
Pontenova.es: Como lle facemos a todos os entrevistados,
queríamos que nesta última pregunta nos contases alguna anécdota ou curiosidad
que che sucederá na túa vida relacionada ca Pontenova?.
Ós catro
anos aproximadamente viaxei a Coruña nun autobús a gasógeno, que tiña detrás un
depósito ó que lle botaban carbón vexetal nas paradas, o cal levaba incluso
personas enriba.. Este autobús que pasaba por Ribadeo chegaba ata Lugo, onde tomábamos o tren que nos trouxo
ata Coruña.
